Töffaðasti kagginn í Vesturbænum er án efa þessi skronster svarti Packard Ultramatic Drive frá sirka 1954. Hann kemur bara út á sumrin og er mikill vorboði. Keyri maður framhjá getur maður minnst gamalla tíma þegar mannkynið hafði mikla yfirburðarhugmyndir um hlutverk sitt á jörðinni og taldi sig geta vaðið yfir heimska náttúruna á stífbónuðum ofurbílum. Það eru reyndar risavaxnir einkabílar enn við líði, en enginn þeirra er jafn fágaður og Packardinn og hinir ofurkaggarnir frá þessum tíma.
Talandi um fágun. Sjáðu bara húddskrautið, þennan glansandi fugl, sem er að taka sig til flugs. Verður húddskraut fágaðra en þetta?
Einu sinni var útlitið mikilvægt. Nú er það ekki síður mikilvægt en bara ljótara og fábreyttara. Virðulegur og fallegur bíll!
Nú er útlitið á kostnað virkni og jafnvel öryggis (óþarflega litlir hliðargluggar o.s.f.r.v.)
óháð þessu, …en ég vil vinsamlega benda þér á, að benda auglýsingastofunni, sem fær þig til að auglýs Kost, að það er LÍTRI af mjólk. Ekki líter.
Sinntu þessu, ó þú umsjónarmaður okursíðunnar.
Enda er sagt lítrinn. Þú hlustar bara ekki nógu vel.