Hér eru bíódómar ársins 1980. Ekki gæti ég rifjað upp söguþráð þessara mynda þótt líf mitt lægi við. Tja, nema kannski Wanderers. Hún er nokkuð eftirminnileg og þegar ég fór fyrst til New York hélt ég að allt yrði eins og í þeirri mynd. Það hefur verið mikið bíó á manni, þetta 14-15 ára gömlum, enda lítið annað að gerast nema hlusta á pönk og nýbylgjurokk. Tíminn fyrir internet er svo mikil fornöld eitthvað. Hvernig fór maður eiginlega að? Samt, mjög góður tími og allt það. Bara svo hrikalega óðruvísi. Þýðir auðvitað ekkert að malda í mó tækniframfarana. Og nú eiga allir að fara að ganga með google-gleraugu. Fuss og svei, ég hef enga trú á þessu! Samt spurning hvort það sé eitthvað verra að hanga í endalausri tímaeyðslu á netinu eða yfir sorpmyndum eins og H.O.T.S. og Starcrash? Jæja, maður var þá allavega innan um fólk á þessum myndum og hitti stundum á einhverja snilld. Og svo er nú ekki eins og það sé ekkert í bíó núna. Man ekki betur en ég hafi ætlað að fara meira í bíó á þessu ári, en svo klikka ég alltaf á því. Djös klúður.
(Þetta blogg er svokallaður vaðall)